Εκείνο το παλιό φορτηγάκι, πέρναγε κάθε βράδυ έξω από το σπίτι.
Ακούγονταν οι σκουριασμένες λαμαρίνες του να τρίζουν και
αναρωτιόμουνα τι άραγε να μεταφέρει στα βραδινά του δρομολόγια;
Πέρασαν χρόνια. Έφυγα από εκείνο το σπίτι, έφυγα κι απ' την πόλη.
Ξέχασα και το φορτηγάκι που έκανε τόσο σαματά κάθε βράδυ..
..μέχρι που πριν λίγο καιρό το είδα παρκαρισμένο στον απέναντι
δρόμο.
Στην αρχή δεν πίστευα πως ήταν το ίδιο..."Δεν μπορεί.., τόσα
χρόνια πέρασαν από τότε..."
Πλησίασα διστακτικά κοιτάζοντας μέσα από το σπασμένο παράθυρο...
Επάνω στο τρύπιο κάθισμα, ήταν μια παιδική μου ζωγραφιά ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου