Τhe candle.

             Απόγευμα Κυριακής και τα απορριμματοφόρα μάζευαν-με θόρυβο-τα ξοδεμένα όνειρα.
                 Εγώ έκανα πως δεν ήξερα τίποτα γι’ αυτά και επέστρεφα πίσω στην πόλη, 
                 κουβαλώντας την μυρωδιά του πατρικού μου σπιτιού πάνω στα ρούχα μου…                                                                                              

    Λίγες ώρες πριν είχα ανακαλύψει επιθυμίες παλιές, φυλαγμένες σε σκονισμένα κουτιά, μέσα στο παλιό τσαγκάρικο.

   Δεν ήθελα να πάρω την ευθύνη και άφησα το φως να αποφασίσει αν αξίζει να ξυπνήσουν απ’ την λήθη τους ή να παραμείνουν έτσι.

    

               Εγώ μόνο τον ουρανό παρατηρούσα, γιατί είχα παράπονο που ο αέρας δεν είχε κρατήσει
            το κερί μου αναμμένο...